آنگاه که “تنهایی” تو را می آزارد ، به خاطر بیاور که خدا بهترین های دنیا را تنها آفریده
.
.
عشق زاییده ی “تنهایی” است و “تنهایی” نیز زاییده ی عشق
.
.
بیا مثل مرغان آشفته هجرت کنیم / افق را به مهمانی پونه دعوت کنیم / بیا مثل پروانه های غریب نیاز / به مهتاب شب های “تنهایی” عادت کنیم
.
.
بهم نگى «ندیدبدید» / نگى منو«دیدوپرید» / بمونه بین خودمون / دیوونتم خیلى شدید
.
.
اى که مدتهاست بامن نیستى، من همانم که بامن زیستى، رنجهایم را شنیدى بازهم عاقبت گفتى غریبه کیستى؟
.
.
من از بادم،تو از باران
من از موجم،تو از ساحل
من از امروز،تو از فردا
اگر بادم،اگر باران
به جان جمله یاران
بیادت هستم بى پایان…
.
.
افسار دلم دست خدا بود چنین شد/ای وای اگر دست خودم بود چه میشد؟
مقصود دلم مهر و وفا بود چنین گشت/ گرقصددلم جور و جفا بود چه میشد…؟
.
.
جا برای من گنجشک زیاد است ولی…
به درختان خیابان تو عادت کردم !!!
.
.
بازشب شد و من ناله سرایم،از عشق تو دلبر دگر ناندارم. کی میشود آیی به سویم نازنینم ، تاشب رود و من به سویت آیم
.
.
باز باران باریدخیس شد خاطره ها.مرحبا بر دل ابری هوا .
هرکجا هستی باش آسمانت آبی وتمام دلت از غصه دنیاخالی.
.
.
دوری پایان محبت نیست انگارلطیفترین غم دنیاست ازت دورم ولی همیشه بیادتم
.
.
عشق زاییده ی “تنهایی” است و “تنهایی” نیز زاییده ی عشق
.
.
بیا مثل مرغان آشفته هجرت کنیم / افق را به مهمانی پونه دعوت کنیم / بیا مثل پروانه های غریب نیاز / به مهتاب شب های “تنهایی” عادت کنیم
.
.
بهم نگى «ندیدبدید» / نگى منو«دیدوپرید» / بمونه بین خودمون / دیوونتم خیلى شدید
.
.
اى که مدتهاست بامن نیستى، من همانم که بامن زیستى، رنجهایم را شنیدى بازهم عاقبت گفتى غریبه کیستى؟
.
.
من از بادم،تو از باران
من از موجم،تو از ساحل
من از امروز،تو از فردا
اگر بادم،اگر باران
به جان جمله یاران
بیادت هستم بى پایان…
.
.
افسار دلم دست خدا بود چنین شد/ای وای اگر دست خودم بود چه میشد؟
مقصود دلم مهر و وفا بود چنین گشت/ گرقصددلم جور و جفا بود چه میشد…؟
.
.
جا برای من گنجشک زیاد است ولی…
به درختان خیابان تو عادت کردم !!!
.
.
بازشب شد و من ناله سرایم،از عشق تو دلبر دگر ناندارم. کی میشود آیی به سویم نازنینم ، تاشب رود و من به سویت آیم
.
.
باز باران باریدخیس شد خاطره ها.مرحبا بر دل ابری هوا .
هرکجا هستی باش آسمانت آبی وتمام دلت از غصه دنیاخالی.
.
.
دوری پایان محبت نیست انگارلطیفترین غم دنیاست ازت دورم ولی همیشه بیادتم